*Του Γιάννη Κεΐσογλου
Τόσα πολλά και αντίθετα συναισθήματα, ούτε η ίδια η ζωή.
Μέσα σε ελάχιστο χρόνο πέρασε από μπροστά μας έργο, που παιζότανε δεκαετίες πριν.
Δεν προλαβαίνει κανείς να διαβάσει τη μια και να πιάσει την άλλη ανάλυση.
Ξαφνικά το διαδίκτυο γέμισε με προδότες και πατριώτες Έλληνες, με συνθήματα και ιαχές,
επί ποδός πολέμου όλοι, άλλοι στο ένα και άλλοι στο άλλο στρατόπεδο, όλα αυτά στους
εικονικούς τοίχους του χαώδους ίντερνετ.
Και μόλις πρόσφατα ακούσαμε για πραξικοπήματα και εκτελέσεις και Χριστέ μου τι άλλο
ακόμη!
Άντε πάλι, ο ένας εναντίον του άλλου, κάτι σαν εμφύλιος, όπως παλιά πατέρας εναντίον
γιου και αδερφός εναντίον αδερφού.
Ψάχνεις να βρεις το αληθινό και στο εμφανίζουν ως ψέμα και το ψέμα ως τη μόνη αλήθεια.
Χάνεσαι στην ενημέρωση, την πληροφόρηση, την αποκλειστική είδηση, το σοκ, το
απίστευτο και ένα σωρό ακόμη φαντασμένους τίτλους «έγκυρων και έγκριτων ρεπόρτερ»
του ίντερνετ.
Και τι δεν διαβάζεις, Ρίγη συγκίνησης διατρέχουν το είναι των πατριωτών και τρίζουν τα
κόκκαλα των προγόνων και ηρώων.
Ακυρώνονται όλα όσα έχεις μάθει, η ιστορία αλλάζει και ο καθένας γράφει τη δική του,
ανευθυνοϋπεύθυνα, χωρίς να κινδυνεύει κανείς γιατί ο έλεγχος του ορθού έχει μετατραπεί
σε λογοκρισία, την οποία όμως καταγγέλλουμε και απερίφραστα καταδικάζουμε.
Χαθήκαμε σε ιστοσελίδες που ψάχνουν λίγα κλικ και εκείνες που δεν μπορούν ή δεν
τολμούν να ανεβάσουν ένα κείμενο ιστορικό γιατί οι προοδευτικοί, οι δημοκράτες θα
φροντίσουν να εξαφανιστεί.
Και από την άλλη τα τρολς, τι είναι πάλι τούτα, κάτι σας φαντάσματα που βγαίνουν τα
μεσάνυχτα για να σε τρομάξουν.
Και εσύ ψάχνεις μια ψύχραιμη φωνή, μια επιστημονική τεκμηριωμένη άποψη, ένα λόγο
αληθινό.
Να ακούσεις μια λέξη, να διαβάσεις μια αράδα, χωρίς φόβο, χωρίς τρόμο, να το κάνεις δικό
σου και να το μεταφέρεις ως τον λόγο τον ορθό, τον αληθινό, χωρίς αστερίσκους και
υποσημειώσεις.
Δεκτή η αντίρρηση, σε μια δημοκρατική κοινωνία ζούμε που πρέπει να σέβεται την άλλη
άποψη.
Η διαφωνία είναι θεμιτή και καλοδεχούμενη, έτσι άλλωστε δημιουργείται πρόοδος από τη
σύνθεση και έτσι προάγεται το καλό και η ευημερία.
Με όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό η λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Απομένει να δούμε τι εξυπηρετεί όλο αυτό.
Η υπομονή είναι αρετή, αφού κάτσει η σκόνη ας σκεφτούμε επιτέλους και ας μιλήσουμε
έχοντας βουτήξει τη γλώσσα πρώτα στο μυαλό.
*Ο Γιάννης Κεΐσογλου είναι δημοσιογράφος
