Στον δρόμο προς την εξουσία, οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χρησιμοποίησαν την απογοήτευση και την οργή του ελληνικού λαού και με αποκλειστικό στόχο την εξυπηρέτηση των κομματικών τους επιδιώξεων, έταξαν τα πάντα στους πάντες. Την επαναφορά της 13ης σύνταξης, του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την αύξηση του κατώτατου μισθού και τον επίγειο αριστερό παράδεισο με την κατάργηση των Μνημονίων σε έναν νόμο, με ένα άρθρο.
Τελικά, το κόστος των τυχοδιωκτικών πειραμάτων τους στην πλάτη του ελληνικού λαού, ήταν το τρίτο, επαχθέστερο, αριστερό Μνημόνιο, που βούλιαξε την ελληνική κοινωνία στην υπερφορολόγηση, την ύφεση και την ανεργία.
Με το νέο μεσοπρόθεσμο που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα, τα ελληνικά νοικοκυριά θα χάσουν συνολικά από μία έως τρεις συντάξεις, οι χαμηλόμισθοι περίπου έναν μηνιαίο μισθό και ο ΕΝΦΙΑ όχι μόνο δεν θα καταργηθεί, αλλά θα αυξηθεί στις λαϊκές, φτωχές γειτονιές.
Οι ασθενέστερες οικονομικές τάξεις θα πληρώσουν και πάλι τον λογαριασμό των πολιτικών ακροβατισμών μίας κυβέρνησης που ντύνει την περαιτέρω φτωχοποίηση του Έλληνα με τον μανδύα της «καθαρής εξόδου».
Όσο αριστερό είναι να υποθηκεύεται, για έναν αιώνα, η δημόσια περιουσία, ύψους 25 δις ευρώ, μέσω του Υπερταμείου που δημιουργήθηκε με την ψήφο της πιο μνημονιακής κυβέρνησης από την έναρξη της μεγάλης ελληνικής κρίσης χρέους. Αυτό δεν λέγεται καθαρή έξοδος, αλλά εθνική ταπείνωση.
Η σωρεία μέτρων σκληρής λιτότητας ύψους 14,5 δις είναι ο αριστερός μονόδρομος για να επιτευχθούν τα υπερπλεονάσματα για τα οποία έχει δεσμευτεί αυτή η κυβέρνηση. Σχεδόν διπλάσια σε ποσοστό και διάρκεια σε σχέση με αυτά για τα οποία είχε δεσμευθεί η προηγούμενη Κυβέρνηση. Τότε, που ως αντιπολίτευση, οι ίδιοι άνθρωποι, τα χαρακτήριζαν αιματοβαμμένα και ανέφικτα.
Είναι ο εξοντωτικός δικός τους μονόδρομος, διότι στην οικονομική πολιτική που ασκούν, δεν χωρά πουθενά η έννοια της ανάπτυξης.
Το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά, είναι να επινοούν κόλπα για να αυξήσουν ποσοστιαία τα υπερμεγέθη πρωτογενή πλεονάσματα. Χρησιμοποιούν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για δημοσιονομικούς λόγους, αδιαφορώντας για την αξιοποίησή του στην πραγματική οικονομία. Το 2017 οι δαπάνες του προγράμματος έκλεισαν στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα στην οικονομία, ελλείψει συγκροτημένης αναπτυξιακής πολιτικής. Στο μόνο που επιτυγχάνουν είναι στην αναδιανομή της φτώχιας.
Την ίδια ακριβώς εικόνα διάλυσης παρουσιάζει η κυβέρνηση και στον χώρο του Πολιτισμού. Η αναποτελεσματική αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, η καθυστέρηση ένταξης ή ολοκλήρωσης των ενταγμένων έργων πολιτισμού, η αδυναμία εξασφάλισης της εύρυθμης λειτουργίας ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων, προσβάλλουν τον Πολιτισμό και τις αξίες της χώρας μας. Αποσπασματικές προσπάθειες όπως τα άρθρα 34 έως 39 του πολυνομοσχεδίου, ακόμα και αν κινούνται σε σωστή κατεύθυνση, δεν διασώζουν την έλλειψη συγκροτημένης στρατηγικής για τον πολιτισμό, για το αναγνωρισμένο από την Ε.Ε. πολιτιστικό αγαθό, όπως είναι το βιβλίο και την τεράστια συμβολή του στη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και του πνεύματος.
Αυτή η κυβέρνηση διέλυσε τα πάντα και κυρίως δεν σεβάστηκε τις θυσίες του ελληνικού λαού. Ψήφισε τα πιο σκληρά, επαχθή, αντιαναπτυξιακά μέτρα λιτότητας που πλήττουν τις ασθενέστερες οικονομικές τάξεις, χτυπάνε βάναυσα την μεσαία τάξη και υποθηκεύουν τη χώρα για έναν αιώνα!
Αντί για την ελπίδα που έταξε στον ελληνικό λαό παίζοντας με την οργή του, έφερε τελικά την εθνική υποχώρηση και ένα αέναο Μνημόνιο που δεσμεύει τη χώρα στο διηνεκές!
Πλήγωσε όσο κανείς την εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών και υποβάθμισε τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Την ίδια στάση κρατάει και στα εθνικά μας ζητήματα. Κινείται με όρους πολιτικού τυχοδιωκτισμού. Εργαλειοποιεί την εξωτερική πολιτική, με το βλέμμα στραμμένο στις κάλπες και δεν διστάζει να διχάσει για άλλη μία φορά τους Έλληνες, όπως το καλοκαίρι του 2015. Και τα δύο κόμματα παίζουν πολιτικά παιχνίδια με τα εθνικά θέματα για να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία.
Είναι βέβαιο ότι ο ελληνικός λαός, σύντομα, θα δώσει την απάντηση που τους αναλογεί.
*Η Όλγα Κεφαλογιάννη είναι Βουλευτής Α’ Αθηνών και Τομεάρχης Πολιτισμού και Αθλητισμού της Νέας Δημοκρατίας
