Ο Ρουβίκωνας είναι μια τρομοκρατική ομάδα. Μια ομάδα με οργανωμένη δομή, η οποία μπουκάρει, τρομοκρατεί, καταστρέφει, λεηλατεί και εν τέλει εκβιάζει πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης, ξένες αποστολές, δικαστές και λοιπούς «ενοχλητικούς».
Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, η ομάδα αυτή θα είχε συλληφθεί και θα είχε δικαστεί και καταδικαστεί.
Εδώ, ο Ρουβίκωνας είναι κάτι σαν το ιερό δισκοπότηρο της Αριστεράς.
Οι περισσότεροι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονται με συμπάθεια για τη δράση του, ενώ η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης, δηλαδή του Υπουργείου που θα όφειλε να τους είχε μαζέψει προ πολλού, τους χαρακτηρίζει ως «ιδεολογικό μωρό που μπουσουλάει», προσδίδοντας στην εγκληματική του δράση ιδεολογικά χαρακτηριστικά.
Και όχι μόνον αυτό. Μετά από κάθε ενέργεια του Ρουβίκωνα, ο κ. Τόσκας, όταν κάποιος τον ρωτούσε γιατί τελικά δεν τους συλλαμβάνει, έσπευδε να «αποχαρακτηρίσει» ποινικά τις πράξεις τους αναφέροντας ότι κινούνται στα «όρια» του Νόμου.
Μόλις χθες ο πολύς κ. Τόσκας άλλαξε ρότα.
Και από ιδεολογικοποιημένο μωρό, έχρισε τον Ρουβίκωνα ως τον «προβοκάτορα του ΣΥΡΙΖΑ», που προσπαθεί να πλήξει το (θεάρεστο) έργο του. Πάλι καλά που δεν μας είπε ότι τον Ρουβίκωνα τον βάζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκειμένου να εκθέσει τον κ. Τσίπρα.
Το βέβαιο είναι ότι ο Ρουβίκωνας χτυπάει πάντα όταν τον χρειάζεται η κυβέρνηση. Όπως εχθές. Που αντί για την εκχώρηση της Μακεδονίας και το νέο Μνημόνιο λιτότητας, συζητούσαμε για την ανεπάρκεια του υπουργού Δημοσίας Τάξεως.
Ο κ. Τόσκας θα μείνει στην Ιστορία ως ο Υπουργός που πέρασε και δεν ακούμπησε. Ή καλύτερα ως ο Υπουργός που με την αδράνειά του, έκανε ρουτίνα τις μολότωφ του Σαββάτου, και εθνικό σπόρ την ανομία.
Θα μείνει στην ιστορία ως ο Υπουργός που επί των ημερών του μια εγκληματική οργάνωση μπουκάρισε ακόμα και στο ίδιο το Υπουργείο του υπερασπιζόμενη την άδεια ενός κατά συρροή δολοφόνου.
Μακάρι όμως να μείνει στην Ιστορία μόνο για αυτά και όχι για οτιδήποτε χειρότερο μπορεί να προκληθεί από την πολιτική αδράνειά του.
