Τα παλιάς τεχνολογίας πετρελαιοκίνητα οχήματα και φορτηγά δεν μπορούν πλέον να κυκλοφορούν ελεύθερα σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης. Ήδη πόλεις όπως το Παρίσι, η Βενετία, η Λισαβόνα, το Ντίσελντορφ, η Βρέμη, η Πράγα και το Βερολίνο έχουν απαγορεύσει την κυκλοφορία σε πετρελαιοκίνητα επιβατικά και ελαφρά φορτηγά κατηγορίας Euro 3 και προγενέστερα, ενώ υπάρχουν πόλεις, όπως το Λονδίνο, το Μιλάνο, το Όσλο και η Στοκχόλμη που έχουν επιβάλλει τέλος εισόδου για το κέντρο της πόλης στα diesel οχήματα παλαιότερης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας (Euro 3-4). Φυσικά, υπάρχουν και μερικές ευρωπαϊκές μεγάλες χώρες που ακόμη δεν έχουν πάρει μια απόφαση για τη πολιτική που θα ακολουθήσουν στο συγκεκριμένο θέμα.
Οι λόγοι που πάρθηκαν αυτές οι απαγορεύεις στοχεύουν πρώτα στην αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων και της υγείας τους, ενώ εξέχουσα θέση κατέχει και η παθητική ασφάλειά τους. Άλλωστε, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι τα αυτοκίνητα Euro 3 και προγενέστερα δεν προσφέρουν την μεγάλη παθητική ασφάλεια, ενώ δεν φέρουν συστήματα της νεότερης τεχνολογίας που αποτρέπουν σε μεγάλο βαθμό κάποιο ατύχημα.
Από την άλλη το κόστος της συντήρησης ενός παλαιότερου οχήματος είναι πολύ πιο ακριβό από την απόσβεση και συντήρηση ενός νεότερου, αφού συχνά ο ιδιοκτήτης αμελεί τη συχνή και σωστή συντήρηση του οχήματος του.
Τα αυξημένα επίπεδα θορύβου από τα επιβατικά και ελαφρά φορτηγά παλαιότερης τεχνολογίας, σε σχέση με νεότερα οχήματα (πολύ περισσότερο με τα ηλεκτρικά), επιβαρύνουν τις ήδη «φορτωμένες» από ήχους και ρύπους πόλεις, καθιστώντας πολλές φορές την κατάσταση ανυπόφορη για τους κατοίκους της. Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες τα τέλη κυκλοφορίας είναι υψηλότερα για τα επιβατικά και ελαφρά φορτηγά παλαιότερης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας και έχουν τεθεί σε ισχύ για αυτά κυκλοφοριακοί περιορισμοί, προσπαθώντας να αποτρέψουν τους ιδιοκτήτες από την κυκλοφορία τους.
