Του Βαγγέλη Μωυσή
Παρακολουθώντας τα τελευταία 24ωρα όλες τις ερμηνείες για την απόφαση του Σταύρου Καλαφάτη να μην είναι εκ νέου υποψήφιος δήμαρχος και για το χρόνο που επέλεξε να την ανακοινώσει, είδα να ξετυλίγεται όλη η γκάμα από τη σοβαρότητα μέχρι… τους χαμένους στη μετάφραση!
Το «χρυσό βατόμουρο» των αναλύσεων, διεκδικούν επάξια ο δημοσιογράφος που ανέφερε το Σταύρο Καλαφάτη ως «μέχρι πρότινος επικεφαλής της δημοτικής αντιπολίτευσης» (δεν παραιτήθηκε από το δημοτικό συμβούλιο, λέμε) και ένας «αναλυτής» εκ του προχείρου στα Social Media που θεωρεί πως ήταν βιαστική επιλογή που ανοίγει «βίαια και χωρίς ωριμότητα τη μάχη των διαδόχων». Γιγαντιαία ανάλυση η τελευταία, από πολιτικό νου που θεωρεί ότι η «μάχη» θα είναι όλο ευγένεια αν γίνει κανένα τρίμηνο προ των εκλογών, ή πως θα είναι καλύτερο να «τρέχει» κάποιος τελευταία στιγμή να βγάλει από τη μύγα ξύγκι, όπως έκανε αξιοπρεπέστατα το 2014 ο Καλαφάτης!
Όσοι λοιπόν, έχουν παρακολουθήσει την πορεία του Σταύρου Καλαφάτη, μπορούν να αντιληφθούν, πως ούτε η δήλωση Δένδια περί Μπουτάρη έπαιξε ρόλο στις αποφάσεις του (άλλωστε το άδειασμα Δένδια ήρθε από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη), ούτε η σεναριογραφία που ξεκίνησε για άλλα ονόματα, ούτε βέβαια η… φωτοβολίδα νεοφώτιστου δημοτικού συμβούλου που δίνει συνέντευξη τύπου.
Άλλωστε ξέρετε τι ισχύει για τι φωτοβολίδες ε; Δεν λειτουργούν ποτέ αυτόνομα, ενώ έχουν αξία μόνο για εκείνους που τις εξαπολύουν και περιορισμένη διάρκεια…
Η κίνηση Καλαφάτη, είναι απολύτως συμβατή με την πορεία ενός πολιτικού που έχει αποδείξει πως όταν μιλάει, εννοεί αυτά που λέει και κρατάει το λόγο του… έμπρακτα! Ενεργός και όχι ενεργούμενος…
Είχε δηλώσει πως δεν είχε ριχτεί στη μάχη του 2014, ούτε τυπικά, ούτε μόνο για τις εκλογές. Το απέδειξε έμπρακτα: Παραιτήθηκε από υπουργός για να τη δώσει ολόψυχα και αποδείχτηκε πως αν είχε επαρκή χρόνο προετοιμασίας, θα είχε προλάβει να την μετατρέψει σε ντέρμπι…
Είχε υποσχεθεί πως θα τιμήσει την εντολή των Θεσσαλονικέων, με σοβαρή αντιπολίτευση στο Δημοτικό Συμβούλιο! Το απέδειξε έμπρακτα: Έχει συνεχή παρουσία στα δημοτικά συμβούλια. Έστειλε μήνυμα στον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά που ήθελε να τον ξανακάνει υπουργό αμέσως μετά τις εκλογές του 2014, να μην τον υπολογίζει, γιατί ήθελε να δώσει επαρκές βάρος στον αυτοδιοικητικό του ρόλο, τον οποίο τίμησε στο έπακρον. Δεν λαΐκισε, δεν έπεσε στο επίπεδο του Μπουτάρη, τον αντιμετώπισε θεσμικά και κλιμακώνοντας την σκληρότητα της κριτικής του σε πλήρη αναλογία με την κατάπτωση της διοίκησης που αντιμετώπιζε, αποδόμησε ουσιαστικά και σχεδόν ολοκληρωτικά το προφίλ μιας δημοτικής διοίκησης, με χαρακτηριστικά “one man show”, αλλά ακριβώς αυτό, σώου, άνευ ουσίας. Στα θέματα της καθημερινότητας, στα θέματα… μη διαχείρισης κρίσεων (σκουπίδια, χιόνια, πλημμύρες, κ.α.), στο θέμα των Ποντίων και σ` εκείνο των Σκοπίων, δεν τον άφησε σε χλωρό κλαρί.
Δεσμεύθηκε ότι θα ανακοινώσει εγκαίρως τις αποφάσεις του, δίνοντας χρόνο και στην πόλη και στην παράταξή του, τη Ν.Δ., να αναδείξουν και να στηρίξουν τον επόμενο υποψήφιο δήμαρχο που θα στείλει τον Μπουτάρη σπίτι του και θα αλλάξει σελίδα στην πόλη. Στις εκλογές, που μπορεί να γίνουν τον Οκτώβριο του 2019 όπως προανήγγειλε ο Σκουρλέτης, αλλά μπορεί να γίνουν και τον Μάιο (σ.σ.: διαβάζεις γιγαντιαίε αναλυτή;), αν δικαιωθούν οι αντιδράσεις όσων θεωρούν αντισυνταγματικές τις μεθοδεύσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…
Έμπρακτα, ο Σταύρος Καλαφάτης επιβεβαίωσε τους λόγους του, μόλις προ ημερών. Αισθάνεται πως βρίσκεται στην πιο παραγωγική του περίοδο και έχει πολλά να προσφέρει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Και κρίνοντας από τις υπουργικές θητείες του και το έργο που …ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να «καπελώσει», ποιος μπορεί να διαφωνήσει; Έδωσε όμως το «σήμα» για την έγκαιρη ανάδειξη του κατάλληλου υποψηφίου που θα στηρίξει και η Ν.Δ. .
Και αυτό, αποτελεί ουσιαστικά «ασίστ» για γκόλ! Διότι τα δεδομένα λένε και –εξ όσων γνωρίζω- ο ίδιος ο Σταύρος Καλαφάτης το πιστεύει, πως όποιος υποψήφιος δήμαρχος έχει τη στήριξη της Ν.Δ. στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, θα νικήσει άνετα τον Γιάννη Μπουτάρη.
Ανήκω σ` εκείνους που πιστεύουν ότι πολύ περισσότερο αυτό ισχύει για τον ίδιο τον Καλαφάτη, που θα έχει δώσει όλες τις μάχες στο δημοτικό συμβούλιο μέχρι εκείνη τη μέρα. Όμως, δεν εκπλήσσομαι που ο Καλαφάτης γυρνά την πλάτη στις εύκολες μάχες και προτιμά τις δύσκολες προκλήσεις… Έτσι λειτούργησε το 2014, έτσι λειτουργεί και τώρα.
Τα δύσκολα είναι η αναδόμηση της χώρας μετά το ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί τάσσεται. Δικαίωμά του…
Άλλωστε, ο ίδιος επισημαίνει πως θα τιμήσει το ρόλο του ως επικεφαλής των «Εντάξει» στο Δημοτικό Συμβούλιο. Και όπως προείπα, απέδειξε πως ότι λέει το κάνει…
Οι φερέλπιδες σκόρερς, υπάρχουν. Και σίγουρα, δεν θα μπει αυτόματα η μπάλα στο «πλεκτό». Θα χρειαστεί, τόσο ένας ικανός και άξιος «γκολτζής» ως υποψήφιος για να αξιοποιήσει τη… στρωμένη μπαλιά του Καλαφάτη, όσο και με χαρακτηριστικά τέτοια, που δεν θα ακυρώνουν την ικανότητά του.
Και όσοι βιάζεστε να νομίζετε ότι «φωτογραφίζω» συγκεκριμένη επιλογή με την ποδοσφαιρική παρομοίωση, κάνετε λάθος. Κανέναν δεν φωτογραφίζω. Άλλωστε, προσωπικά είμαι κατά της λογικής, ότι η Ν.Δ. πρέπει να στηρίξει έναν «σταρ» απέναντι στο σταριλίκι του Μπουτάρη. Δεν το θεωρώ επαρκές κριτήριο. Αν ο «σταρ» έχει την διοικητική ικανότητα να αποδειχτεί καλός δήμαρχος ναι. Αλλά όχι μόνο και μόνο επειδή είναι σταρ, να γίνει υποψήφιος… Διότι αν αποδειχτεί κακός δήμαρχος, η αξιοπιστία της ΝΔ θα υποστεί μεγάλο πλήγμα.
Ούτε τα σενάρια …μεταγραφής επιτυχημένου δημάρχου, είναι πολύ δόκιμα για να εμπνεύσουν τους Θεσσαλονικείς. Το επιχείρησε κάποτε και το ΠΑΣΟΚ με τον λαοφιλή ως δήμαρχο Καλαμαριάς Θρασύβουλο Λαζαρίδη. Και έφαγαν αμφότεροι τα μούτρα τους… Δεν τις καλοβλέπει τέτοιες μετακινήσεις ο Θεσσαλονικιός και ιδιαίτερα ο μπαγιάτης.
Και βέβαια, οι ενδιαφερόμενοι που αξίζουν πολλά στον χώρο τους, αλλά αφήνουν σήμερα να εννοηθεί πως θα ανακοινώσουν άλλοι την πιθανή υποψηφιότητά τους, αποδυναμώνουν εκ προοιμίου την προοπτική τους…
Η πόλη χρειάζεται μια ενωτική προσωπικότητα, που ακόμα και αν δεν είναι σταρ, θα μπορεί σίγουρα να συνενώσει στο πρόσωπό του τόσο το σύνολο των τάσεων της ΝΔ, όσο και δυνάμεις εκτός ΝΔ, ανεξαρτήτως «τάξεων»! Να ξέρει τις ανάγκες της πόλης, να «διαβάζει» τα προβλήματα και να βρίσκει τις λύσεις! Λόγω αξιοσύνης, πολιτικής σοβαρότητας και τεχνοκρατικής-διοικητικής ικανότητας… Άλλωστε, σοφός ηγέτης, δεν είναι αυτός που τα ξέρει όλα, αλλά αυτός που ξέρει πώς να ενεργοποιήσει κατά περίπτωση, αυτόν που γνωρίζει τέλεια… την περίπτωση!
Υ.Γ.: Για τον ρόλο του Ιβάν Σαββίδη και του περιβάλλοντός του σε όλα αυτά, θα τα πούμε σε επόμενο άρθρο…
