Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις το ζήτημα των Σκοπίων κλείνει με τον χειρότερο τρόπο για τα Ελληνικά συμφέροντα.
Και αυτό γιατί η Ελλάδα δέχεται να ονομαστούν τα Σκόπια “Βόρεια Μακεδονία” περιορίζοντας την Ελληνική “Μακεδονικότητα” αποκλειστικά στο Νότο και εντός μιας κρατικής (Ελληνικής) περιφέρειας.
Η Ελλάδα επίσης με το όνομα αυτό, αναγνωρίζει ευθέως τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων, δεχόμενη το ιδεολόγημα περί “αλύτωτων Μακεδόνων” που ζουν στο Νότο, έναντι των “ελεύθερων” που ζουν στην “Βόρεια Μακεδονία”.
Παράλληλα η Ελλάδα αναγνωρίζει αδιαμαρτύρητα την ύπαρξη “Μακεδονικού έθνους” και “Μακεδονικής γλώσσας”, χαρακτηριστικά που μέχρι σήμερα δεν είχε τολμήσει να συζητήσει ποτέ και πουθενά καμία Ελληνική κυβέρνηση.
Η Ελλάδα με τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ προσφέρει στα Σκόπια τη δυνατότητα άμεσης ένταξής τους στο ΝΑΤΟ και έναρξης συζητήσεων για ένταξη στην Ε.Ε., παρόλο που το κρατίδιο αυτό δεν αλλάζει αυτομάτως το σύνταγμά του (όπως προέβλεπε η ύστατη ελληνική κόκκινη γραμμη) αλλά δεσμεύεται να το κάνει στο μέλλον.
Δεν είναι άλλωστε τυχαία η αναφορά του πρωθυπουργού των Σκοπίων που χαρακτήρισε τη συμφωνία του με τον κ. Τσίπρα ως “Ίλιντεν 4”, δηλαδή ως θεαματικό ορόσημο του “Μακεδονικού” αλυτρωτισμού!
Αυτά κάποια από τα αρνητικά.
Στα θετικά, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, περιλαμβάνεται ο θετικός λόγος εταίρων και συμμάχων για τον κ. Τσίπρα, και η ανάδειξή του ως ενός περιφερειακού παίκτη ο οποίος “λύνει” τα ζητήματα που χρονίζουν στην περιοχή.
Ορισμένοι επίσης αναφέρουν ότι η εκχώρηση της “Μακεδονίας” στους Σκοπιανούς θα προσφέρει στον κ. Τσίπρα πολιτικά οφέλη που αφορούν τη ρύθμιση του χρέους και αποφάσεις σχετικές με την Ελληνική οικονομία.
Τέλος, ο κ. Τσίπρας πιστεύει ότι με το ζήτημα αυτό θα διεμβολίσει τον λεγόμενο κεντροαριστερό χώρο, αφού ορισμένοι βουλευτές του ποταμιού και του Κιναλ προτίθενται να τον στηρίξουν, υποκαθιστώντας την αρνητική ψήφο που ενδέχεται να ρίξει ο κ. Καμμένος.
Ασφαλώς τα οφέλη του κ. Τσίπρα είναι προσωπικά, μικροκομματικά και δεν αφορούν τη χώρα, ενώ εκείνα των Σκοπίων είναι απτά και πολλαπλασίως περισσότερα απ΄όσα αποκομίζει ο κ. Τσίπρας.
Σε αυτές τις ώρες ιδιαίτερη αξία έχουν και οι επισημάνσεις που θα κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ένα πρόσωπο με μακρά θητεία στο πλευρό του Εθνάρχη Κ.Καραμανλή, ο οποίος ενστερνίζεται τις απόψεις του και στο παρελθόν έχει τοποθετηθεί με παρρησία για το θέμα.
Ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι εξ ορισμού ενοποιητικός και όχι διχαστικός. Γι αυτό και θα πρέπει να αναληφθεί πρωτοβουλία ενότητας έναντι της απόφασης Τσίπρα που είναι απολύτως διχαστική και ελήφθη στο παρασκήνιο, χωρίς καν συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, δημοψήφισμα ή ενημέρωση της πολιτικής ηγεσίας και της κοινής γνώμης.
Άλλωστε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σίγουρα ενστερνίζεται όσα έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το Φλεβάρη του 1992: «τα κράτη δεν ζουν μόνο με το σήμερα. Πρέπει να θυμούνται και το χθες για να μη το ξαναζήσουν αύριο».
Γι αυτό και όσοι βιάζονται να «κλείσουν» το μεγάλο αυτό εθνικό θέμα, με αυτόν τον τρόπο, εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, αδιαφορώντας για τα προβλήματα που δημιουργούν στο μέλλον, θα βρεθούν υπόλογοι απέναντι στην Ιστορία.
Γιώργος Μουρούτης
