Ο… αφορισμός θέλει τους μεγάλους παίκτες να μην μπορούν να εξελιχθούν σε σπουδαίους προπονητές. Κάθε κανόνας φυσικά έχει και τις εξαιρέσεις του και ο Ζινεντίν Ζιντάν αποτελεί ίσως την πιο «τρανταχτή». Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της γενιάς του «έγραψε ιστορία» ως τεχνικός στη Ρεάλ, καταφέρνοντας κάτι που ουδείς είχε πετύχει στο παρελθόν, ακόμη και την εποχή του (πολύ πιο… βατού) Κυπέλλου Πρωταθλητριών: να κατακτήσει τρεις συνεχόμενες χρονιές το Champions League!
Συνολικά εννιά τίτλους κατέκτησε ο Γάλλος τεχνικός, σε λιγότερο από 30 μήνες παραμονής του στον πάγκο της Ρεάλ, από τον οποίο αποχώρησε σήμερα. Ανέλαβε καθήκοντα τον Ιανουάριο του 2016, παραλαμβάνοντας… χάος από τον προκάτοχό του, Ράφα Μπενίτεθ. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα «σουλούπωσε» την ομάδα, επιβλήθηκε με την προσωπικότητα και την ακτινοβολία του στους σταρ των αποδυτηρίων, καθιέρωσε στην ενδεκάδα τον (για πολλούς… «άμπαλο») Κασεμίρο και κατάφερε να κατακτήσει το Champions League, νικώντας στον τελικό την Ατλέτικο Μαδρίτης στα πέναλτι. Ακολούθησε μία ακόμη καλύτερη σεζόν, κατά την οποία η Ρεάλ πήρε σχεδόν ό,τι τρόπαιο διεκδίκησε (με την εξαίρεση του κυπέλλου Ισπανίας), επανήλθε μετά από μία πενταετία στην κορυφή της La Liga και έγινε η πρώτη ομάδα επί εποχής Champions League που έκανε το repeat, επικρατώντας στον τελικό της Γιουβέντους. Φέτος οι «μερένγκες» έμειναν από νωρίς πίσω στο πρωτάθλημα και γνώρισαν ταπεινωτικό αποκλεισμό στο κύπελλο από τη Λεγανές, αλλά ο θρίαμβος του περασμένου Σαββάτου (26/5) επί της Λίβερπουλ στο Κίεβο επισκιάζει τα πάντα.
Γιος Αλγερινών μεταναστών, που μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές της Μασαλίας, ο Ζιντάν δεν είχε ως ίνδαλμα κάποιον από τους σπουδαίους Γάλλους του παρελθόντος, αλλά έναν Ουρουγουανό «βιρτουόζο» της μπάλας, τον Εντζο Φραντσέσκολι. Αργότερα, μάλιστα, έδωσε το όνομα Εντζο στον πρώτο του γιο. Το παρατσούκλι του, «Ζιζού», οφείλεται στον πρώτο προπονητή του στις Κάννες, Ζαν Βαρό, σημαίνει «άσπρη γάτα» και προέρχεται από τις αέρινες και κομψές κινήσεις του μέσα στον αγωνιστικό χώρο, που τον έκαναν πολύ διαφορετικό από τους σύγχρονούς του ποδοσφαιριστές, σε μία εποχή που κυριαρχούσε η δύναμη.
Πρωταθλητής κόσμου και Ευρώπης με τη Γαλλία, ο «Ζιζού» φόρεσε τη φανέλα της Γιουβέντους, ακολουθώντας τα… βήματα του συμπατριώτη του, Μισέλ Πλατινί, και εν συνεχεία της Ρεάλ, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του Champions League το 2002. Το γκολ που είχε πετύχει κόντρα στη Λεβερκούζεν θεωρείτο μέχρι πριν από λίγες ημέρες το καλύτερο που έχει σημειωθεί ποτέ σε τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, έναν άτυπο τίτλο που μάλλον του… έκλεψε στο Κίεβο ο Γκάρεθ Μπέιλ. Από τις πολυάριθμες ατομικές του διακρίσεις, ξεχωρίζουν η «χρυσή μπάλα» του 1998, τα τρία βραβεία κορυφαίου ποδοσφαιριστή από τη FIFA (1998, 2000, 2003) και άλλο ένα από την UEFA (2002), το βραβείο για τον πολυτιμότερο παίκτη του EURO 2000 και του Μουντιάλ 2006 και για τον MVP του τελικού το 1998. Το 2004, σε διαδικτυακή ψηφοφορία που διοργάνωσε η UEFA, ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της 50ετίας, ενώ σε αρκετά αφιερώματα (ESPN, Fox Sports, Sports Illustrated) αναδείχθηκε ο κορυφαίος παίκτης της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.
Ο Ζιντάν γνώρισε σχεδόν την καθολική αποδοχή μέχρι το τελευταίο παιχνίδι της αθλητικής του καριέρας. Η κουτουλιά στον Μάρκο Ματεράτσι, στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006, «δίχασε» τον κόσμο του ποδοσφαίρου και «αμαύρωσε» το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του και την υστεροφημία του. Ισως αυτός να ήταν και ο λόγος που ο «Ζιζού» αποτραβήχτηκε από τα φώτα της δημοσιότητας για μερικά χρόνια, ενώ δεν δίστασε να εργαστεί ως βοηθός του Κάρλο Αντσελότι στη Ρεάλ, αλλά και ως προπονητής της Καστίγια, δηλαδή της δεύτερης ομάδας του συλλόγου, πριν κληθεί από τον Φλορεντίνο Πέρεθ να «βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά». Ούτε ο -φύσει υπεραισιόδοξος- πρόεδρος της Ρεάλ δεν περίμενε, όταν του ανέθετε την τεχνική ηγεσία, ότι ο Γάλλος θα κατάφερνε τόσα πολλά, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Η καριέρα του Ζινεντίν Ζιντάν
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ:
Κάννες (1988-1992)
Μπορντό (1992-1996)
Γιουβέντους (1996-2001)
Ρεάλ Μαδρίτης (2001-2006)
Εθνική Γαλλίας (1994-2006, 108 διεθνείς συμμετοχές-31 γκολ)
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ:
Βοηθός προπονητής Ρεάλ Μαδρίτης (2013-2014)
Προπονητής Ρεάλ Μαδρίτης Καστίγια (2014-2016)
Προπονητής Ρεάλ Μαδρίτης (4 Ιανουαρίου 2016-31 Μαΐου 2018)
ΤΙΤΛΟΙ ΩΣ ΠΑΙΚΤΗΣ:
Παγκόσμιο Κύπελλο (1998)
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (2000)
Champions League (2001-02)
Σούπερ Καπ Ευρώπης (1996, 2002)
Διηπειρωτικό Κύπελλο (1996, 2002)
Πρωτάθλημα Ιταλίας (1996-97, 1997-98)
Πρωτάθλημα Ισπανίας (2002-03)
Σούπερ Καπ Ιταλίας (1997)
Σούπερ Καπ Ισπανίας (2001, 2003)
ΤΙΤΛΟΙ ΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ:
Champions League (2015-16, 2016-17, 2017-18)
Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων (2016, 2017)
Σούπερ Καπ Ευρώπης (2016, 2017)
Πρωτάθλημα Ισπανίας (2016-17)
Σούπερ Καπ Ισπανίας (2017)
