Την ανάγκη να υπάρξει ένα “οργανωμένο σύστημα” στο ζήτημα της κατανομής προσφύγων και της χορήγησης ασύλου, καθώς “αυτό που έχουμε σήμερα, είναι χάος”, τονίζει σε συνέντευξή της στην αυστριακή εφημερίδα Kurier, η εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον Κανονισμό του Δουβλίνου, η φιλελεύθερη Σουηδή βουλευτής, ζητώντας ταυτόχρονα να δέχονται όλες οι χώρες πρόσφυγες.
Όπως αναφέρει, τα δύο τρίτα των ευρωβουλευτών έχουν αποδεχθεί τις προτάσεις για μεταρρυθμίσεις, και από την τοποθέτηση των 28 υπουργών Εσωτερικών θα φανεί εάν αυτό θα είναι εφικτό μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Το 2015 έδειξε πως η εισροή 1,5 εκατομμυρίων ανθρώπων δεν ήταν διαχειρίσιμο, μόνον λίγες χώρες αντέδρασαν τότε και ανέλαβαν ευθύνη, ανάμεσα τους και η Αυστρία.
Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες η Ελλάδα θα έπρεπε να υποδεχθεί το 2015 περίπου 1,5 εκατομμύρια αιτούντες άσυλο και οι άλλες 27 χώρες-μέλη της ΕΕ να μην κάνουν τίποτε, κάτι που είναι τελείως παράλογο, καταγγέλλει η εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Τονίζει ταυτόχρονα πως χρειάζεται ένα δίκαιο σύστημα ασύλου με αντικειμενικά κριτήρια, όπως το ΑΕΠ και ο αριθμός των κατοίκων, και στη βάση αυτού του συστήματος, το οποίο προτείνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την αυτόματη κατανομή των αιτούντων άσυλο, στην Ελλάδα θα αναλογούσε να υποδεχθεί 15.000 ανθρώπους, αριθμός, που όταν συμπληρωθεί τότε θα πρέπει οι άλλοι πρόσφυγες να κατανεμηθούν στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Η Σεσίλια Βίκστρομ επισημαίνει στη συνέντευξή της ότι η Ευρώπη χρειάζεται μετανάστες, νέους φορολογούμενους για την διατήρηση των συστημάτων πρόνοιας, ενώ, σε σχέση με το εάν οι αιτούντες άσυλο θα μπορούν να επιλέγουν τη χώρα στην οποία θα μεταβούν, διευκρινίζει πως μία εξαίρεση θα ήταν η επανένωση οικογενειών.
Κατά την άποψή της, ο αιτών άσυλο πρέπει να καταγράφεται στην πρώτη χώρα της ΕΕ στην οποία καταφθάνει, ενώ στη συνέχεια θα μπορεί να επιλέξει μεταξύ εκείνων των τεσσάρων χωρών-μελών της ΕΕ οι οποίες μέχρι εκείνη τη στιγμή, σε σχέση με το ΑΕΠ και τον πληθυσμό τους, έχουν υποδεχθεί τους λιγότερους αιτούντες άσυλο.
Όπως σημειώνει, εάν κάποιος δεν θέλει, για παράδειγμα, να μεταβεί στην Λιθουανία, αλλά στην Αυστρία, και εάν κατόπιν εμφανιστεί στην Αυστρία, τότε θα χάνει τη συνολική υποστήριξη και θα χάνει και όλα τα δικαιώματα, διότι κάποιος που δεν υπακούει στους ευρωπαϊκούς νόμους θα πρέπει να επιστρέφει στη χώρα του.
Στο ερώτημα, εάν σήμερα υπάρχει στην ΕΕ έλλειμμα αλληλεγγύης, η εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον Κανονισμό του Δουβλίνου, απαντά καταφατικά και παραπέμπει σε έναν Ευρωπαίο πρωθυπουργό ο οποίος δήλωνε ότι μπορεί μεν να δεχθεί στη χώρα του μερικούς Χριστιανούς από τη Συρία, αλλά δεν ήθελε να ακούσει τίποτε για Μουσουλμάνους.
Η ίδια, όπως τονίζει, θεωρεί πως δεν υπάρχουν δικαιώματα για Χριστιανούς ή δικαιώματα για Μουσουλμάνους, “η Ευρώπη σέβεται και αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα”.
