*Του Στέφανου Καβαλλιεράκη
21 Μαΐου 1864, 12 το μεσημέρι. Οι βρετανικές πολιτικές και στρατιωτικές αρχές αναχωρούν από τα νησιά του Ιονίου. Η βρετανική και ελληνική φρουρά αποδίδουν τιμές στον αντιπρόσωπο της Α.Μ. Βασίλισσας Βικτώριας της Αγγλίας.
Ο τελευταίος Βρετανός Αρμοστής, Σερ Ερρίκος Νάιγκ Στόρξ επιβιβάζεται στη ναυαρχίδα του βρετανικού στόλου της Μεσογείου «Δούξ του Μάλβουρυ» και αναχωρεί. Οι βρετανικές φρουρές στα φρούρια αντικαθίστανται από ελληνικά στρατιωτικά τμήματα, υποστέλλονται οι βρετανικές σημαίες και γίνεται έπαρση της Ελληνικής.
Ο Θρασύβουλος Ζαΐμης, έκτακτος απεσταλμένος της Κυβερνήσεως ( βαθιά αγγλόφιλος) απευθύνει στους κατοίκους των νησιών την κάτωθι προκήρυξη: «Συμπολίται, το μέγα εθνικόν έργον της Ενώσεως της Επτανήσου μετά της κοινής μητρός ιδού ότι ετελέσθη. Οι πατριωτικοί υμών αγώνες στέφονται σήμερον με της επιτυχίας τον Στέφανον, και η σημαία η Ελληνική κυματίζει ήδη επί των τειχών των ωραίων υμών νήσων….»
Η Ένωση των Ιονιων Νήσων η πρώτη διεύρυνση του μικρού κράτους που ιδρύθηκε το 1830 είναι ίσως και η πιο αναίμακτη ενσωμάτωση στον εθνικό κορμό. Λείπει το αίμα και η τραγωδία που συχνά καθιστούν τα γεγονότα ιστορικά. Είναι όμως η πιο πολιτική ενσωμάτωση, οι πολιτικές αντιπαραθέσεις, τα επιχειρήματα , οι ιδεολογικές και κοινωνικές διαμάχες αποτελούν μέχρι σήμερα πεδίο τεράστιου ενδιαφέροντος και καταδεικνύουν την κοινωνική και πολιτική πρόοδο της περιοχής την εποχή εκείνη.
Το πρώτο πράγμα που έκανε το Ελληνικό κράτος μετά την ενσωμάτωση ήταν η κατάργηση της περίφημης Ιονίου Ακαδημίας ακριβώς για να καταδείξει την επιβολή του ξεκινώντας από το εκπαιδευτικό σύστημα.
*Ο Στέφανος Καβαλλιεράκης είναι ιστορικός, Δρ. Μεσογειακών και Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου.
