Του Λουκά Γεωργιάδη
Έχουμε συμπληρώσει 96 μήνες από τότε που η οικονομία έσκασε λόγω συσσωρευμένου… λίιπους από την εποχή της πλασματικής ευημερίας. Το κάλπικο οικοδόμημα του κρατισμού έλαβε τέλος. Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει. Η διαδικασία βέβαια δεν ολοκληρώνεται από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά η αρχή έχει γίνει. Ζήσαμε 8 χρόνια λαϊκισμού, τυχοδιωκτισμού, ψεύδους, συνωμοσιολογίας και τελικά κάθε χρόνος που περνούσε κυλούσε εις βάρος των συμφερόντων των χώρας και κατά των αδύναμων. Οι τελευταίοι έπεσαν… θύματα εξαπάτησης από επιτήδειους πολιτικάντηδες που θα έφερναν την ελπίδα.
Η χώρα κλείνει τον κύκλο του λαϊκισμού με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που αποτέλεσε τον τελευταίο θύτη αλλά και θύμα μιας συλλογικής αυταπάτης. Βέβαια, ο λαϊκισμός δεν εξαλείφεται πλήρως και δια μιας. Ωστόσο, άλλο πράγμα ο λαϊκισμός και η βλακεία χωρίς την άσκηση εξουσίας και εντελώς διαφορετικό να μιλάμε για λαϊκιστές και ανόητους στην εξουσία. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι σημερινοί συγκυβερνώντες αποτελούν τα τελευταία… τρόλια της εξουσίας.
Αφού φύγει από την εξουσία η σημερινή σπείρα, τότε θα μπορούμε να συζητούμε για μια επόμενη μέρα, σαφώς πιο ελπιδοφόρα. Αρκεί βεβαίως, να συνειδητοποιήσουν οι περισσότεροι πολίτες ότι η τύχη είναι στα χέρια τους. Τώρα που απομυθοποιήθηκαν πρόσωπα, καταστάσεις και πολιτικές οφείλουμε να δούμε την αλήθεια κατάματα. Η σημερινή συγκυβέρνηση δυστυχώς απαρτίζεται από μια παρέα κακομαθημένων… αστοκομμουνιστών που βολεύονται με τα καλά του καπιταλισμού και πουλάνε… φούμαρα περί κομμουνισμού όταν πρέπει να απευθυνθούν στην κρατικοδίαιτη πελατεία τους. Δεν ξέρουν τι σημαίνει δουλειά, παραγωγή και αποτέλεσμα. Μπορούν να συζητούν επί ώρες για το πώς πρέπει να πείσουν όσο γίνεται περισσότερους αφελείς ότι ο γάιδαρος πετάει!
Έχουμε εισέλθει σε προεκλογική περίοδο και κάποια στιγμή μια άλλη κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί τα συντρίμμια που θα αφήσουν σε όλα τα επίπεδα οι σημερινοί… πειρατές της λογικής. Η χώρα έχει ανάγκη από μια νέα κυβέρνηση που θα προσδώσει αξιοπιστία και θα αποκαταστήσει το πρόσωπο της χώρας στις αγορές. Καλείται να πείσει τη διεθνή επενδυτική κοινότητα ότι δεν θα υπάρχει κανένα απολύτως εμπόδιο σε όποιον φέρει τα κεφάλαια του στη χώρα. Πρέπει να δώσει προοπτική μέσα από την πιστή τήρηση συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων για τη μείωση της φορολογίας και της απλοποίηση της νομοθεσίας παντού. Εξυπακούεται ότι ταυτόχρονα πρέπει να τρέχει με… ιλιγγιώδεις ρυθμούς ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα πώλησης κρατικών περιουσιακών στοιχείων με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων την αύξηση των θέσεων εργασίας και την επιτάχυνση της ανάπτυξης.
Ο επενδυτής που θα αναλύσει τα νέα δεδομένα μιας τέτοιας… κανονικής χώρας, πρέπει να είναι πεπεισμένος ότι θα μπορεί να υλοποιήσει απρόσκοπτα την επένδυση του με σεβασμό στους κανόνες. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα ευέλικτο εργασιακό-ασφαλιστικό πλαίσιο με μηδενική γραφειοκρατία και με παραμερισμό των πάσης φύσεως λαμόγιων και επιτήδειων που θέλουν το “γρηγορόσημο” ή άλλου είδους διευκολύνσεις. Πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι μέσα από τον ανταγωνισμό θα έχει τις φθηνότερες και καλύτερες υπηρεσίες ως προς τις υποδομές (μεταφορές, ενέργεια, ύδρευση κλπ.) χωρίς τα επί δεκαετίες συντεχνιακά συμφέροντα που αποτελούν έναν από τους παράγοντες χρεοκοπίας της οικονομίας. Πρέπει να ξέρει ότι η επένδυσή του είναι ασφαλής για να μπορεί να διαμορφώσει ένα μακρόπνοο πλάνο παραγωγής, εξαγωγών, κόστους, θέσεων εργασίας.
Από την άλλη πλευρά, δεν αρκούν μόνο οι παρεμβάσεις σε οικονομικό επίπεδο. Προέχει η βελτίωση των κοινωνικών υποδομών (Υγεία, Παιδεία, Δημόσια Διοίκηση) που καθημερινά διαλύονται. Επιπλέον, απαιτείται η στοχευμένη στήριξη των αδύναμων αυτής της κοινωνίας με υγιή και διαφανή τρόπο και όχι με δανεικά (αυτά μας τελείωσαν έτσι όπως τα ξέραμε έως το 2009…). Παράλληλα θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ η αποκατάσταση της θεσμικής εικόνας της χώρας και η απαλλαγή της από τις ποικίλες πολυμεταστατικές καταστάσεις που την τραυματίζουν. Και φυσικά, το… κερασάκι στην τούρτα είναι η διαμόρφωση συνθηκών πλήρους ασφάλειας και ευνομίας για τους πολίτες. Εν ολίγοις εξάλειψη της σημερινής εικόνας με τους κάθε λογής ασύδοτους μπαχαλάκηδες που απειλούν ανθρώπινες ζωές, κλείνουν δρόμους, καταλαμβάνουν κτίρια και καταστρέφουν περιουσίες.
Τα παραπάνω… αυτονόητα, αποτελούν σήμερα ζητούμενα στη χώρα. Εκεί μας έχουν φέρει οι σημερινοί τρισάθλιοι τύποι που κυβερνούν. Πρόκειται για διεφθαρμένους και κατά συρροήν εγκληματίες που στοχεύουν αδιακρίτως σε θεσμούς, δομές και… ανθρώπινες ψυχές. Τα έργα και οι ημέρες τους κάποια στιγμή θα διδάσκονται στα τμήματα οικονομικών και πολιτικών σχολών του εξωτερικού. Για όλα τα παραπάνω απαιτείται η επανάσταση του αυτονόητου. Είναι και η τελευταία μας ελπίδα για να βρούμε τον δρόμο μας και να σωθούμε. Τότε και μόνο τότε δεν θα έχουμε στο κεφάλι μας κανέναν και θα καθορίζουμε εμείς τη μοίρα μας. Ο οδικός χάρτης για να αποφύγουμε στο μέλλον μια -ασύντακτη, αυτή τη φορά- χρεοκοπία είναι συγκεκριμένος. Απλά χρειάζεται πλέον τα επόμενα χρόνια να έχουμε λογικούς πολίτες και υπεύθυνες ηγεσίες…
Ο Λουκάς Γεωργιάδης είναι δημοσιογράφος – οικονομολόγος
e-mail: [email protected]
Facebook: Λουκάς Γεωργιάδης, Loukas Georgiadis
