today-is-a-good-day
11.2 C
Athens

Ο πιστός στρατιώτης Μπουφόν

Για όλους φτάνει κάποτε αυτή η στιγμή… Ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν ανακοίνωσε την Πέμπτη την αποχώρησή του από τη Γιουβέντους κι έτσι το Σάββατο (19/5), στο παιχνίδι-φιέστα με τη Βερόνα στο Τορίνο, θα υπερασπιστεί για τελευταία φορά την εστία των «μπιανκονέρι». Ο κορυφαίος τερματοφύλακας του κόσμου την τελευταία 15ετία θα συμπληρώσει 656 συμμετοχές με τη «Γηραιά Κυρία», την οποία ακολούθησε ακόμη και στην περιπέτειά της στη Serie B, την περίοδο 2006-07.

Η πίστη του στη Γιουβέντους, μαζί βεβαίως με την αδιαμφισβήτητη αξία του, τον ανέδειξαν σε παίκτη-έμβλημα του συλλόγου, καθώς είναι ο άνθρωπος που σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή εγχώριας κυριαρχίας (μετά πολλών… φωνών από τους ανταγωνιστές), αλλά και ευρωπαϊκών αποτυχιών. Γιατί, όσο κι αν φαίνεται παράταιρο, ο «Τζίτζι» φεύγει από τους «μπιανκονέρι» χωρίς να έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό τρόπαιο, μετρώντας τρεις ήττες σε ισάριθμους τελικούς Champions League (2003 από τη Μίλαν, 2015 από την Μπαρτσελόνα, 2017 από τη Ρεάλ), και με τελευταία ανάμνηση την αποβολή του στον δεύτερο προημιτελικό της φετινής διοργάνωσης με τη Ρεάλ, λόγω των απρεπών διαμαρτυριών του προς τον διαιτητή για το πέναλτι στις καθυστερήσεις.

Ηταν καλοκαίρι του 2001 όταν ο Μπουφόν εντασσόταν στο δυναμικό της Γιουβέντους, «πακέτο» με τον Λιλιάν Τιράμ. Αν και ήταν 23 χρονών, είχε ήδη καθιερωθεί ως ένας σπουδαίος τερματοφύλακας, με συμμετοχές στην εθνική Ιταλίας, ενώ με την Πάρμα είχε πανηγυρίσει μέσα σε μία χρονιά (1998-99) το Κύπελλο UEFA, το κύπελλο Ιταλίας και το εγχώριο σούπερ καπ. Το επόμενο βήμα στην καριέρα του ήταν θέμα χρόνου και το Τορίνο έμοιαζε ιδανικός τόπος για να στεγάσει τις φιλοδοξίες του. Η δικαίωση φάνηκε άμεση: πρωτάθλημα Ιταλίας το 2002 και το 2003, πρόκριση στον τελικό του Champions League το 2003, όπου όμως η «Γηραιά Κυρία» χάνει στα πέναλτι από τη Μίλαν. Αρκετοί θεωρούν ότι η απουσία από τον τελικό του κινητήριου μοχλού εκείνης της Γιουβέντους, του Πάβελ Νέντβεντ (εξαιτίας μίας ανούσιας κάρτας στα τελευταία λεπτά του ημιτελικού με τη Ρεάλ, σε ένα ματς όπου ο Μπουφόν είχε αποκρούσε πέναλτι του Φίγκο), άλλαξε την ιστορία…

Μετά από ένα μικρό… διάλειμμα το 2004, ο Μπουφόν θα πανηγυρίσει ακόμη δύο τίτλους με τη Γιουβέντους, το 2005 και το 2006. Δύο πρωταθλήματα που όμως «σβήστηκαν» από την ιστορία του ποδοσφαίρου, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο στημένων αγώνων που έγινε γνωστό ως Calciopolis. Η ιταλική ομοσπονδία αποφάσισε να αφαιρέσει από τους «μπιανκονέρι» τα δύο πρωταθλήματα και να τους υποβιβάσει στη δεύτερη κατηγορία, ενώ ο ίδιος ο «Τζίτζι» βρέθηκε μεταξύ των ποδοσφαιριστών που ανακρίθηκαν ως ύποπτοι παράνομου στοιχηματισμού. Η υπόθεση μπήκε στο αρχείο και λίγο καιρό αργότερα ο Μπουφόν οδηγούσε την εθνική Ιταλίας στην κατάκτηση του τροπαίου στο Μουντιάλ της Γερμανίας.

Ηταν μακράν ο κορυφαίος τερματοφύλακας εκείνης της διοργάνωσης, ενώ κατετάγη δεύτερος στην ψηφοφορία για τη «χρυσή μπάλα» του 2006, πίσω από τον συμπαίκτη του Φάμπιο Καναβάρο. Σχεδόν όλα τα μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης… έπεσαν στα πόδια του, όμως εκείνος έκανε τη μεγάλη έκπληξη και αποφάσισε να ακολουθήσει τη Γιουβέντους στα… αλώνια της Serie B. Θα μείνει στο Τορίνο και θα πιει μέχρι τέλους το… πικρό ποτήρι, όχι μόνο της συμμετοχής σε κατώτερη κατηγορία (από την οποία άλλωστε η «σινιόρα βέκια» ανέβηκε άμεσα), αλλά και της πενταετίας που χρειάστηκε να μεσολαβήσει, μέχρι η ομάδα του Τορίνο να επιστρέψει βήμα-βήμα στην κορυφή του ιταλικού ποδοσφαίρου. Τα κατάφερε τελικά το 2012 και έκτοτε… κατασκήνωσε εκεί, συμπληρώνοντας φέτος επτά διαδοχικά πρωταθλήματα και τέσσερα συνεχόμενα νταμπλ.

Το μεγάλο απωθημένο των οπαδών της Γιουβέντους, αλλά και του ίδιου του Μπουφόν, ήταν το Champions League. Για τον «Τζίτζι» τουλάχιστον, θα μείνει απωθημένο. Από την περίοδο 2012-13, που οι «μπιανκονέρι» επέστρεψαν σε… μόνιμη βάση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, πάντα κάτι… στράβωνε: το 2013 η επελαύνουσα προς το treble Μπάγερν ήταν πολύ υψηλό εμπόδιο στα προημιτελικά, ενώ την επόμενη σεζόν η Γιουβέντους έπεσε θύμα έκπληξης και αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων από τη Γαλατάσαραϊ (συνέχισε στο Europa League, όπου αποκλείστηκε στα ημιτελικά από την Μπενφίκα). Η περίοδος 2014-15 σηματοδοτεί τη μεγάλη ευρωπαϊκή επιστροφή της «Γηραιάς Κυρίας», που αποκλείει την -κάτοχο του τίτλου- Ρεάλ και φτάνει στον τελικό του Βερολίνου, όπου όμως δεν έχει απαντήσεις στην ανωτερότητα της Μπαρτσελόνα (3-1).

Τη σεζόν 2015-16 η Γιουβέντους πέφτει πάνω στη Μπάγερν του Γκουαρντιόλα στη φάση των «16» και «αγγίζει» την πρόκριση, παρότι στο πρώτο ματς στο Τορίνο βρέθηκε να χάνει 2-0. Ισοφαρίζει 2-2 και προηγείται 2-0 στη ρεβάνς του Μονάχου, όμως οι Βαυαροί ισοφαρίζουν στις καθυστερήσεις και παίρνουν την πρόκριση στην παράταση (4-2). Πέρυσι η Γιουβέντους μοιάζει πιο έτοιμη από ποτέ, αποκλείοντας με χαρακτηριστική άνεση στα νοκ-άουτ την Πόρτο (δύο νίκες), την Μπαρτσελόνα (3-0 και 0-0) και τη Μονακό (δύο νίκες), στον τελικό του Κάρντιφ όμως η Ρεάλ κυριαρχεί απόλυτα (4-1). Φέτος η ευκαιρία για τη ρεβάνς απέναντι στους «μερένγκες» ήρθε στα προημιτελικά, αλλά χάθηκε, αφενός λόγω του 0-3 του Τορίνο, αφετέρου λόγω του πολυσυζητημένου πέναλτι, με το οποίο ο Ρονάλντο χάρισε στις καθυστερήσεις της ρεβάνς την πρόκριση στους Μαδριλένους.

Η 17ετής καριέρα του Τζιανλουίτζι Μπουφόν στη Γιουβέντους θα ολοκληρωθεί το Σάββατο και ο 40χρονος τερματοφύλακας αποχωρεί από το Τορίνο έχοντας κατακτήσει εννέα πρωταθλήματα (χωρίς τα δύο που αφαιρέθηκαν), τέσσερα κύπελλα και πέντε σούπερ καπ Ιταλίας. Οι ατομικές του διακρίσεις είναι ατελείωτες και απλά αναφέρουμε μερικές χαρακτηριστικές:

– Είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Ευρώπης από την UEFA, το 2003. Την ίδια χρονιά πήρε φυσικά και το βραβείο του καλύτερου τερματοφύλακα, επίτευγμα που επανέλαβε το 2017.
– Δώδεκα φορές κορυφαίος τερματοφύλακας της Serie A και πέντε φορές κορυφαίος γκολκίπερ του κόσμου από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS).
– Δεύτερος σε συμμετοχές στη Serie A με 639, πίσω από τον Πάολο Μαλντίνι (647). Με τη Γιουβέντους έχει αγωνιστεί σε 471 παιχνίδια στη μεγάλη κατηγορία, ενώ έχει ακόμη 37 συμμετοχές στη Serie B.
– Ρέκορντμαν συμμετοχών στην εθνική Ιταλίας με 176 (αρχηγός της «σκουάντρα ατζούρα» σε 80 αγώνες) και ένας από τους τρεις ποδοσφαιριστές παγκοσμίως με συμμετοχή σε πέντε Παγκόσμια Κύπελλα.
– Δεύτερος σε συμμετοχές με τη Γιουβέντους, με 655 σε όλες τις διοργανώσεις (705 έχει ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο) και πρώτος σε συμμετοχές στο Champions League με 115.
– Ρεκόρ απαραβίαστης εστίας σε αγώνες ιταλικού πρωταθλήματος, με 974 λεπτά και δέκα σερί αγώνες χωρίς να δεχθεί τέρμα (περίοδος 2015-16).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ