*Του Άγη Βαγιάνου
Όλοι λίγο – πολύ, έχουμε την τύχη να έχουμε φίλους. Εκείνους τους φίλους που τους διαλέγεις και σε διαλέγουν και ξέρεις γιατί γίνεται αυτή η επιλογή. Εκείνους τους φίλους που κάποια στιγμή – συνήθως στα δύσκολα τους χαρακτηρίζεις αδελφικούς φίλους…
Πρόλογος ήταν αυτός για να ακολουθήσει μια αυθαίρετη αλλά από καρδιάς συνεπαγωγή: Υπάρχουν και εκείνοι οι συνάδελφοι στη δουλειά που δεν τους επιλέγεις αλλά που τους ξεχωρίζεις…Τους οποίους, με μια αφορμή συνήθως θετική εν αντιθέσει με τους φίλους, τους χαρακτηρίζεις αδελφικούς συναδέλφους.
Ακόμα και η πρόταση για να γραφτεί αυτό το .. βαρύ περιστατικό άρθρου, έγινε με μιας αυτή καθ’ αυτή η αναφορά: Τι κανείς ρε φίλε, πες μου ότι δεν έχεις το νούμερο μου και δεν κατάλαβες ποιος σε κάλεσε!
Με κάλεσε ο Αντρέας (θα μπορούσε να ήταν ο Νικόλας, ο Πρόδρομος, ο Γιώργος, ο Πετράν, ο Δημήτρης με την σημειολογική του αγελάδα, θα μπορούσε να ήταν η Έλενα, ο Γιώργος ή ο Γιάννης από την τηλεόραση και αλλοι της .. σειράς μου!
Είναι άνθρωποι όλοι τους που δεν έχεις μοιραστεί προσωπικά μυστικά, δεν έχουν γνωρίσει τις βαριές, δύσκολες ανατροπές της ζωής σου και εσυ της δικής τους…
Είναι όμως οι άνθρωποι που αντάλλαξες το ρεπορτάζ – και ευτυχώς που το έκανες γιατί μπορεί μια διοχετευμένη πληροφορία να σε έριχνε στα βράχια!
Είναι εκείνοι και εκείνες που δεν ντράπηκες – σε έναν σκληρό και ανταγωνιστικό επαγγελματικό στίβο – να πεις «παιδιά δεν έχω ιδέα τι τρέχει στο ρεπορτάζ γιατί είχα ένα προσωπικό πρόβλημα (ή οχι τοσο προβλημα..) και δεν έχω δει τίποτα! Για να σου απαντήσουν αρχικά – είσαι καλά ρε σύ? δείχνοντας το πραγματικό προσωπικό τους ενδιαφέρον, και έπειτα να σου δώσουν το κείμενο τους, το σπικάζ τους και εσύ να βγεις ασπροπρόσωπος στο ρεπορτάζ που τρέχει..
Δεν θα το κάνουν γιατί έχουν να κερδίσουν κάτι από εσένα, προφανώς δε θα το κάνουν αντίστροφα γιατί και καλά είσαι ο …καλύτερος στο ρεπορτάζ..
Θα το κάνουν και θα το κάνω γιατί εκτιμώ πρώτα από όλα πως έχω να κάνω με άνθρωπο επαγγελματία που κατανοεί εξ ιδίων πως είσαι εργάτης στο ρεπορτάζ και δεν μπορείς να είσαι 24ωρες το 24ωρο σε εγρήγορση την ώρα που τρέχουν δέκα διαφορετικά θέματα…
Θα το κάνουν και θα το κάνω γιατί επί σειρά ετών, πολλών ετών! διασχίσαμε μίλια στο πεζοδρόμιο, φάγαμε ώρες στο πεζούλι, μοιραστήκαμε μια σοκολάτα εν ώρα πτήσης και πείνας γιατί δεν προλάβαμε να φάμε..
Θα το κάνω και θα το κάνουν γιατί όταν σε είδαν κομμάτια για χιλίους δυο προσωπικούς λόγους, δεν σου χτύπησαν απλά την πλάτη αλλά σε αγκάλιασαν και σου είπαν – έλα τώρα άστο στην άκρη, τώρα παίζει θέμα στο ρεπορτάζ και άκου τι έγινε…
Αυτός είναι ο λόγος που το κάνω μετά από πολύ – πολύ καιρό!
Γιατί δεν μπορείς να πεις όχι σε έναν αδελφικό συνάδελφο όταν στο ζητάει ενώ έχει την άνεση να το ζητήσει από χιλίους δυο άλλους.
Το κάνω γιατί όταν “ρώτησα πότε το θέλεις?” μου απάντησε όπως απαντούσαν όταν υπήρχαν βαριές ταυτότητες στον Τύπο: σήμερα έως τις 10 το βράδυ στο μαιλ μου!..
Καλοτάξιδο το ThePresident με αδελφικούς συναδέλφους παντός καιρού!
*Ο Άγης Βαγιάνος είναι δημοσιογράφος
