Θετικές αναφορές αλλά και σημαντικές προκλήσεις διαπιστώνει στην Έκθεσή του το (νέο) Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής.
Το Γραφείο διαπιστώνει υψηλό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος και ληξιπρόθεσμες οφειλές περίπου 130 δισ. ευρώ προς το ελληνικό δημόσιο (φορολογικές αρχές και ασφαλιστικά ταμεία) και άλλα 95 δισ. ευρώ στις τράπεζες από μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Αυτό σημαίνει ότι τα μισά περίπου δάνεια των τραπεζών δεν εξυπηρετούνται, την ίδια ώρα που οι καταθέσεις τους έχουν συρρικνωθεί σημαντικά σε σχέση με την προ κρίσης περίοδο, τονίζουν οι συντάκτες της Εκθέσεως.
Το γραφείο ζητά να διασφαλιστεί η ευρύτερη δυνατή συναίνεση από τον πολιτικό κόσμο της χώρας σε μια βάση στόχων και μέτρων, για μετά το τέλος των προγραμμάτων διάσωσης, αλλά και σαφές αναπτυξιακό σχέδιο, ζητά το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, στην πρώτη έκθεση που εξέδωσε μετά τις αλλαγές στην σύνθεση του, με Συντονιστή τον πρώην Γενικό Γραμματέα του Γενικού Λογιστηρίου, καθ. Φραγκίσκο Κουτεντάκη.
Η σύσταση αυτή -εν έτει 2018- για μίνιμουμ συναίνεση, αποτυπώνει την ανάγκη διαφύλαξης των πολύχρονων θυσιών των πολιτών.
Η έκθεση διαπιστώνει επίσης, ευοίωνες προσδοκίες για την ελληνική οικονομία μετά τον θετικό ρυθμό μεγέθυνσης που παρουσίασε το 2017 αλλά και τις προβλέψεις για επιτάχυνση του ρυθμού μεγέθυνσης φέτος σε επίπεδα κοντά στο 2%. Στην έκθεση καταγράφονται οι θετικές εξελίξεις στην πορεία της ελληνικής οικονομίας αλλά και οι προκλήσεις που έχει μπροστά της, μεταξύ των οποίων το νέο Πλαίσιο Εποπτείας που βρίσκεται σε φάση διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, η διαρροή ανθρώπινου εξειδικευμένου δυναμικού σε χώρες του εξωτερικού και η μακροχρόνια ανεργία.
Η αντιμετώπιση των προκλήσεων αυτών, όπως σημειώνουν πηγές του Γραφείου απαιτεί την ανάγκη μιας στρατηγικής μακράς πνοής. Χρειάζεται, όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν οι ίδιες πηγές, ένας ανοικτός δημόσιος διάλογος για το πώς θα αντιμετωπισθούν όλες αυτές οι προκλήσεις. Σύμφωνα με τους ίδιους παράγοντες βασικοί άξονες αυτής της συζήτησης θα πρέπει να είναι
– Η εξασφάλιση της δημοσιονομικής σταθερότητας
– Η διασφάλισης υψηλών και σταθερών πρωτογενών πλεονασμάτων
– Η σχεδιασμένη αξιοποίηση του δημοσιονομικού χώρου.
– Η ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας
– Η ενίσχυση της εξωστρέφειας κλάδων υψηλής προστιθέμενης αξίας
– Η ενίσχυση των εγχώριων επενδύσεων καθώς και η προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό
– Η τυποποίηση των διαδικασιών ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών με κοινωνική προστασία.
