«Το κλίμα της Ελλάδος, είναι το μεσογειακό, το εύκρατο και συναντάται μόλις στο 3% των χωρών όλης της υφηλίου. Είναι το ιδανικότερο κλίμα για τους ανθρώπους, τα ζώα, αλλά και τα φυτά».
Γράφει η Μάρθα Λεκκάκου
Σαν σφήνα στο μυαλό, πηγαιονέρχεται αυτή η φράση για τον καιρό της Ελλάδας. Τον καιρό που έχουμε χειμώνα – καλοκαίρι, αυτόν τον καιρό που εμείς οι Έλληνες, οι ανατολικο-Ευρωπαίοι, νοτιο-Βαλκάνιοι, οι Δυτικο-Ασιάτες και οι ολίγον Βορειο-Αφρικανοί παινευόμαστε. Τώρα θα αντιτάξετε πολλοί και θα πείτε για την αλλαγή του κλίματος σε όλη την Ευρώπη από εύκρατο σε τροπικό, για τις τρομερές, πρωτοφανείς καταιγίδες και μια σειρά από ενδείξεις οτι είμαστε στην απαρχή μιας μεγάλης κλιματικής αλλαγής. Μπορεί και να έχετε απόλυτο δίκιο. Δηλαδή να υποθέσουμε οτι φεύγουμε από το «ιδανικότερο κλίμα για ανθρώπους, ζώα και φυτά»; Καλώς. Διότι, σαν προσαρμοστικοί άνθρωποι που είμαστε, ενδεχομένως να βρούμε εκεί το νέο μας αφήγημα. Το νέο μας ασφαλές απάγγειο δικαιολογικών. Μιας και οι Έλληνες άλλωστε, έχουμε μάθει να ζούμε μόνο στις ιδανικότερες των συνθηκών…. Στην παιδεία, την υγεία, στην οδική συμπεριφορά, στη συναλλαγή με το Δημόσιο, στην αστική συμπεριφορά, στην αντίστοιχη οπαδική, εργασιακή, ομαδική κοκ .. μια τέτοια παραδοχή οτι εισερχόμαστε σε εποχή νέων, ακραίων κλιματολογικών συνθηκών θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη…
Προς τι ο σαρκασμός; Στο ότι δεν είμαστε δα και τόσο καλομαθημένοι. Τουναντίον. Οι Έλληνες διακατεχόμεθα θαρρώ, από ένα πάρα πολύ υψηλό συναίσθημα επιβίωσης με ανεξάντλητες ψυχικές αντοχές και ευελιξία απέναντι στις αντιξοότητες. Διότι σε όλη μας τη ζωή αυτές έχουμε ως αντίπαλο. Μόνον αντιξοότητες. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο κάθε μέρα και κάνεις το σταυρό σου να πας στη δουλειά σου χωρίς να κινδυνεύεις να στην πέσουν άλλοι οδηγοί πλαγιο-μετωπικά, να πατήσεις άνθρωπο διερχόμενο, χωρίς να απαντήσεις σε κορναρίσματα, χειρονομίες και «γαλλικά» του τιμονιού. Και αυτό είναι μόνον το ορεκτικό για το ξεκίνημα της μέρας, στη δουλειά μια απ’ τα ίδια με ό,τι συμβαίνει στον δρόμο, όπως και στον Δήμο και στο ασφαλιστικό ταμείο και στο σχολείο και όπου θες γενικώς να κάνεις την οποιαδήποτε δουλειά σου. Έχουμε μόνον αντιξοότητες απέναντί μας. Παντού. Και με μπόλικα σκουπίδια να σε στολιζουν στον διάβα σου. Τα αντιμετωπίζουμε όλα αυτά με μοναδικό, αυτοσχέδιο manual συμπεριφοράς, ανάλογα την ψυχολογική μας κατάσταση.
Ο καιρός θα μας τα χαλάσει τώρα; Μια ζωή στην Ελλάδα, τα πάντα – εκτός μόνον από τον καιρό – όλα ήταν τροπικά. Απλά τώρα γινόμαστε ασορτί. Όχι με τον καιρό. Ο καιρός γίνεται με εμάς ασορτί. Τροπικός και ασορτί.
